Yılmaz Güney

Yılmaz Güney
Vikipedi, özgür ansiklopedi



Doğum adı Yılmaz Pütün
Diğer ad(ları) Çirkin Kral
Doğum 1 Nisan 1937
Yenice, Karataş, Adana, Türkiye
Ölüm 9 Eylül 1984 (47 yaşında)
Paris, Fransa
Uyruk Türkiye
Evlilik(ler)i Nebahat Çehre (1967-1968)
Fatoş Güney (1970-1984)
Çocukları Elif Güney, Yılmaz Güney
Meslek(ler) Yönetmen, Senarist, Sinema oyuncusu, Yazar
Etkin yıllar 1958-1984
Cannes Film Festivali
Altın Palmiye (Palme d'Or)
1982 Yol
FIPRESCI Ödülü (Prix de la FIPRESCI)
1982 Yol
Ekümenik Jüri Ödülü Özel Mansiyon
1982 Yol
Berlin Film Festivali
FIPRESCI Ödülü (FIPRESCI Preis)
1977 Tüm filmleri
Altın Portakal Ödülleri
En İyi Senaryo
1975 Endişe
En İyi Erkek Oyuncu
1967 Hudutların Kanunu
1970 Bir Çirkin Adam
En İyi 2. Film
1975 Arkadaş
En İyi 3. Film
1975 Zavallılar
Ödüller
Altın Koza
En İyi Film
1970 Umutsuzlar
1971 Ağıt
En İyi Yönetmen
1971 Ağıt
En İyi Senaryo
1970 Umutsuzlar
1971 Ağıt
En İyi Erkek Oyuncu
1969 Seyyit Han
1970 Umut
1970 Acı
Yılmaz Güney (d. Yılmaz Pütün; 1 Nisan 1937; Yenice, Karataş, Adana; ö. 9 Eylül 1984; Paris, Fransa), Zaza ve Kürt asıllı[1] Türk sinema oyuncusu, yönetmen, senarist ve yazar.[2] Özellikle Çirkin Kral dönemi sonrasında çektiği ve önemli bir sinemacı olarak kabul edilmesini sağlayan Cannes ödüllü Yol, Sürü, Umutsuzlar gibi filmleriyle tanınır.
Konu başlıkları [gizle]
1 Hayatı
1.1 Sinema öncesi
1.2 Sinemaya başlaması
1.3 Cezaevi ve firari yılları
2 Önemli filmleri
3 Kitapları
4 Dış bağlantılar
5 Kaynaklar
Hayatı [değiştir]

Sinema öncesi [değiştir]
Yılmaz Güney'in gerçek adı Yılmaz Pütün'dür. Kendi ifadesine göre Pütün kırılması zor sert meyve çekirdeği demektir. 1937 yılında, topraksız bir köylü ailenin iki çocuğundan biri olarak dünyaya geldi. Babası Siverekli ve annesi Vartolu'dur. Kendisi aslen Siverekli'dir. Adana'da yetişmiş büyümüştür ve daha sonra ki yıllarında da Adana'yı unutmamış Adana birçok sinema filmine konu olmuştur ve Adanalı olarak bilinir Adana'da bir süre Kemal ve And Film şirketlerinin bölge temsilcisi olarak çalıştı. Üniversite okumak üzere İstanbul'a gitti ve Atıf Yılmaz ile tanıştı. Bu süreçte bir yandan da hikâyeler yazıyordu. Daha sonra Atıf Yılmaz'ın da desteğiyle sinemada çalışmalarına başladı.
Sinemaya başlaması [değiştir]
Yılmaz Güney, 1959 yılında Atıf Yılmaz'ın yönetmenliğini yaptığı Bu Vatanın Çocukları ve Alageyik isimli filmlerin hem senaryosunu yazar hem de filmlerde rol alır ve oynar. Karacaoğlan'ın Karasevdası'nda da yönetmen yardımcılığı yapar. Yeni Ufuklar ve On Üç gibi dergilere de öyküler yazan Yılmaz Güney, bir öyküsünde komünizm propagandası yaptığı gerekçesiyle yargılanır ve 1961 yılında bir buçuk yıl hapis cezasına mahkûm olur.
İki yıl sonra tekrar kaldığı yerden devam eden Yılmaz Güney, o dönemde daha çok macera filmleri çeker. Filmlerinde ezilen, hor görülen bir "Anadolu çocuğunun" otoriteye başkaldırısı vardır. Bu dönemde Çirkin Kral lakabını alır. Bu dönemdeki en önemli Lütfü Akad'ın yönettiği ve kendisinin yazdığı bir film olan Hudutların Kanunu'dur. Bu dönem boyunca oyunculuğunu geliştiren Yılmaz Güney, abartısız ve yalın oyunculuk anlayışı bu dönemde artık oturtmuştur.
Cezaevi ve firari yılları [değiştir]
Yılmaz Güney, 1972 yılında "devrimcilere yardım ve yataklık yaptığı" gerekçesiyle 2 yıl hapse ve sürgüne mahkûm edildi. Yılmaz Güney içeride kaldığı süre boyunca sinema ve sanat ile ilgili fikirlerini; şiir ve öykülerini o dönemde çıkarmaya başladığı Güney dergisinde yayınlamıştır. 1974'te cezaevinden çıktı. İki yıldan fazla cezaevinde kalan Yılmaz Güney aynı yıl Arkadaş filmini çekti. Yine aynı yıl Endişe adlı filmi çekerken Yumurtalık ilçesindeki bir gazinoda ilçe yargıcı Sefa Mutlu'yu öldürmekten tutuklandı ve 25 Ekim'de Ankara 1. Ağır Ceza Mahkemesi'nde başlayan yargılamaların sonucu 13 Temmuz 1976'da 19 yıl hapis cezasına çarptırıldı.[3] beş yıl hapis yattıktan sonra 9 ekim 1981 tarihinde izinli olarak çıktığı Isparta yarı açık cezaevinden yurtdışına firar etti.Yılmaz Güney'in hapisten kaçış serüveni çok ilginçtir; hapise girmeden önce çekmiş olduğu Şeytanın Oğlu film'de bir günlük bayram izininde dışarı çıkan ve kayıplara karışan bir adamın hikayesini anlatan Sanatçı, filmi kendisi oynamış oldu. Bir günlük izin ile hapisten çıkarak Fransa'ya kaçtı ve yaşamının geri kalanını orada geçirdi. [4]
Cezaevinde sinema ile olan ilgisi devam etti. Bu dönemde yazdığı Zeki Ökten tarafından çekilen Sürü ve yurt dışında ve yurt içinde büyük ilgi gören ve Şerif Gören tarafından Yol çekildi. Cezaevindeyken GÜNEY adlı bir sanat-kültür dergisi çıkardı. Yol'un kurgusunu tekrar yaptı ve Cannes Film Festivali'nde ödül aldı[5]. Yurt dışına kaçtıktan sonra Duvar filmini Fransa'da çekti. Duvar onun son filmi olmuştur.
1984'te Mide kanserinden ölen Yılmaz Güney, son yıllarını Paris'te geçirdi ve ölümünden sonra Paris'te bulunan "Père Lachaise Mezarlığı" na gömüldü.